ekoart

ANDRZEJ HAEGENBARTH

W STRONĘ SŁOŃCA

Twórczość Janusza Biernackiego jest ekspedycją w kierunku solarnej strony życia. Nie dziwi, zatem zainteresowanie malarza postacią kobiety i motywami afrykańskimi. Zrozumiałe staje się również w tej sztuce, nastawionej na odbiorcę, stosowanie dekoracyjnej formy i dążenie do harmonii.
Mam wrażenie, że Biernacki zgodziłby się z taką oto myślą Henri Matisse’a: „Marzę o sztuce pełnej równowagi, spokoju, jasności, bez niepokojącej czy przytłaczającej tematyki – sztuce, która byłaby dla każdego pracownika umysłowego, tak na przykład dla człowieka interesu, jak i dla literata środkiem łagodzącym, kojącym umysł, czymś podobnym do wygodnego fotela, dającym odprężenie po zmęczeniu fizycznym”.
Poznańskiego malarza i poetę inspiruje bliższe i dalsze otoczenie. Stąd zapewne w jego zróżnicowanym dorobku martwe natury, stylizowane akty, pejzaże i odróżniające się od pozostałych prac obrazy o tematyce afrykańskiej.
Na wybór drogi życiowej artysty decydujący wpływ wywarli jego dziadkowie, po mieczu Jan Biernacki – malarz, a po kądzieli Stanisław Chmielewicz – humanista. Warto wiedzieć, że bohater niniejszego szkicu działalność twórczą rozpoczął w latach 80. od grafiki, by następnie zająć się malarstwem, w którym zresztą rysunkowy aspekt (linearyzm i konturowość) jest widoczny do dziś.
O odpowiedzialności artysty świadczy fakt, że nie spieszył się
z prezentacjami swoich prac, zaczął, bowiem wystawiać dopiero od 1995 roku. Od tego czasu miał kilkanaście wystaw indywidualnych, m. in. w lutym 1996 roku (wraz z Antonim Zydroniem, Józefem Kaliszanem i Piotrem Tomczakiem) eksponował obrazy na głośnej wystawie w podziemiach poznańskiej Fary; dwa lata później w Galerii „Retro”, a w 1999 w Muzeum Ziemi Miłosławskiej w Miłosławiu.

Janusz Biernacki, Malta, olej na płótnie, 90 x 124 cm

W dorobku malarza zwracają uwagę oleje umownie zwane afrykańskimi. Ukazał w nich w sposób syntetyczny, lecz zarazem dekoracyjny sylwetki pojedynczych kobiet i par. Są to postacie pozbawione charakterystyki osobowej. Niektóre z prac kojarzą się z ozdobnym malarstwem ściennym, inne z witrażami a jeszcze inne z przepojonymi tajemniczością kompozycjami Alberta Giacomettiego. W tego rodzaju fakturowych olejach liczą się układy i gesty postaci oraz rozbudowana ornamentacja, zwłaszcza strojów, która niekiedy konkuruje
z kształtem przedstawionej postaci. Tak dotarliśmy do istotnej kwestii w twórczości Biernackiego, a mianowicie do relacji w obrębie jednego przedstawienia między strukturą a ozdobą.

Janusz Biernacki, Ja z ciebie, ty ze mnie, 130 x 110 cm

Janusz Biernacki, Bez tytułu II, 100 x 120 cm

Te relacje są różne. We wspomnianych kompozycjach „afrykańskich” rozrastające się elementy dekoracyjne wynikają z kształtu i układu postaci, i je dopełniają. Natomiast w bardzo interesujących na poły abstrakcyjnych pejzażach czarne linie, element niewątpliwie upiększający, wpisany został w strukturę podstawową, przyczyniając się do jej uatrakcyjnienia i zdynamizowania. Nieco inaczej jest w martwych naturach przedstawiających szklane przedmioty użytkowe, butelki, karafki, szklanki czy kieliszki. Tam kolorowe, ozdobne linie nie wyznaczają strukturalnych kształtów przedmiotów, często są dodanym rodzajem ornamentu, który ozdabia i spaja ukazane przez malarza rzeczy z tłem kompozycji. Te obrazy, w niektórych przypadkach, o efektownych, lecz ryzykownych zestawieniach kolorystycznych, mają dużą siłę wyrazu. Emanuje z nich witalność i pozytywna energia ich autora, który wyraźnie zdaje się opowiadać za wspomnianą na początku szkicu jasną, słoneczną stroną ludzkiego bytowania. To przeświadczenie dotyczy niemal całego dorobku artysty.
Niemniej ostatnio powstające akty kobiet zdają się podważać powyższe stwierdzenie. Artysta, bowiem odkrywa przed widzem drugą, mroczną stronę kobiecej psyche. Ukazane postacie nie są już łagodnymi istotami uchwyconymi w wyszukanych pozach. Sprawiają wrażenie tajemniczych bogiń, których intencji nie sposób dociec. Myślę, że owe kompozycje zapowiadają nowy, interesujący rozdział w twórczości poznańskiego malarza.

Janusz Biernacki – artysta malarz. Urodził się w roku 1958.
Od roku 2004 bierze udział we wszystkich wystawach EKOARTu, m.in.: Ekoart 2004 - Woda, Klub Wystawców, Międzynarodowe Targi Poznańskie; Ekoart 2004, Międzynarodowe Targi Ekologiczne POLEKO, 2004; 35-lecie Ekoartu, 2005; Pałac Działyńskich w Poznaniu, 2006; Zamek Opalińskich w Sierakowie, 2007; Galerii „Polan Sto”, 2008; Przestrzeń Natury. Przestrzeń Sztuki, Galeria
U Jezuitów, Poznań, 2008.
Miał kilkanaście wystaw indywidualnych.
Prace Janusza Biernackiego znajdują się w prywatnych kolekcjach
w Polsce, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Irlandii i we Włoszech.

Janusz Biernacki, Zatopione miasto, olej, płótno, 70 x 165 cm